Waarom is de Keeling curve zo onregelmatig?

Dit is een fragment uit het boek Cranky Uncle vs. Climate Change, dat op 25 februari 2020 in het Engels is verschenen.

Andere fragmenten uit Cranky Uncle vs. Climate Change:
Hoe is klimaatverandering zo controversieel geworden?
Klimaatverandering vindt hier en nu plaats!
Het klimaat wordt extremer!
Hoe ontkenners de consensuskloof in stand houden.

In 1958 begon Charles Keeling met het meten van het kooldioxidegehalte (CO2) in de atmosfeer op Mauna Loa, Hawaii. Hij ontdekte dat het CO2-niveau van jaar tot jaar stijgt en daalt. Deze grafiek werd bekend als de Keeling Curve.

Deze jaarlijkse cyclus is het gevolg van de uitwisseling van CO2 tussen de atmosfeer en de vegetatie. In de lente zetten planten CO2 om in bladgroen. In de herfst vallen de bladeren af en gaan ze rotten, waardoor CO2 vrijkomt in de atmosfeer.

Keeling ontdekte óók dat de hoeveelheid CO2 in de lucht met de tijd toeneemt. Onze verbranding van fossiele brandstoffen verhoogt namelijk de hoeveelheid CO2 in de atmosfeer.

Gedurende duizenden jaren is het CO2-gehalte van de atmosfeer relatief constant gebleven. De natuur was in evenwicht, met natuurlijke emissies die overeenkwamen met natuurlijke absorptie. De mens verstoorde het evenwicht tijdens de industriële revolutie toen we fossiele brandstoffen begonnen te verbranden. Daardoor kwamen grote hoeveelheden CO2, die ondergronds als steenkool, olie of gas waren opgeslagen, in de atmosfeer terecht. Inmiddels is het  CO2-gehalte in de atmosfeer gestegen tot een niveau dat in miljoenen jaren niet meer is voorgekomen.

Ontkenners proberen onze rol in de verstoring van de koolstofkringloop te minimaliseren door een listig stukje cherrypicking. Zij beweren dat de menselijke uitstoot klein is vergeleken met de natuurlijke uitstoot. De mens stoot bijvoorbeeld elk jaar ongeveer 33 miljard ton koolstof uit in de lucht, terwijl de natuur ongeveer 740 miljard ton koolstof uitstoot.

Dit argument gaat echter voorbij aan het feit dat natuurlijke emissies in evenwicht worden gehouden door natuurlijke absorptie. Elk jaar stoot de natuur ongeveer 726 miljard ton CO2 uit, maar neemt ook bijna dezelfde hoeveelheid weer op.

Door niet naar het complete plaatje te kijken, leidt dit cherrypicken af van het feit dat de menselijke CO2-uitstoot het natuurlijke evenwicht heeft verstoord. Het is als opscheppen over je gokwinsten terwijl je je verliezen niet noemt.

Cranky Uncle vs Climate Change gebruikt cartoons, klimaatwetenschap en kritisch denken om klimaatontkenning en misinformatie begrijpelijk te maken. Het boek is gebaseerd op psychologisch onderzoek naar het weerleggen van misinformatie en kiest een creatieve aanpak, waarbij cartoons en visuele analogieën worden gebruikt om de wetenschap boeiend en toegankelijk te maken voor lezers. Het boek is geschreven en getekend door John Cook, een voormalig cartoonist die nu onderzoek doet naar klimaatcommunicatie aan de Monash University. Cranky Uncle vs. Climate Change werd op 25 februari 2020 gepubliceerd door Kensington Books. Meld je aan voor het laatste Cranky Uncle nieuws op crankyuncle.com.

Andere fragmenten uit Cranky Uncle vs. Climate Change:
Hoe is klimaatverandering zo controversieel geworden?
Klimaatverandering vindt hier en nu plaats!
Het klimaat wordt extremer!
Hoe ontkenners de consensuskloof in stand houden.

Translation by NdeHaan. View original English version.