Arguments
Mit: „Niewygodna prawda” Ala Gore'a to kłamstwo
Co mówi nauka...
Mimo, że film „Niewygodna prawda” zawiera drobne błędy, to jego główna teza – że ludzkość powoduje globalne ocieplenie – jest zgodna z ze stanem wiedzy naukowej.
Warto zaznaczyć, że Al Gore jest politykiem, a nie klimatologiem. Zastrzeżenia do jego filmu nie są argumentem naukowym za tym, że ludzkość nie powoduje globalnego ocieplenia. Niemniej, warto jest przyjrzeć się rzekomym błędom w filmie „Niewygodna prawda”, bo mówią one wiele o klimatologii oraz o metodach jego krytyków.
„Film Ala Gore jest pełen błędów. Brytyjski sędzia Justice Barton stwierdził, że choć film „zasadniczo rzecz biorąc jest dokładny” w przedstawieniu zmiany klimatu, to znalazł w nim dziewięć istotnych błędów, z których część, jak powiedział, pojawia się „w kontekście alarmizmu i przesady”, mających wspierać poglądy byłego wiceprezydenta USA na zmianę klimatu.” (The Guardian)
W czym Al Gore miał rację?
Lodowce Himalajskie
W 2006 roku James Taylor na stronie internetowej Heartland Institute (organizacji sponsorowanej przez koncerny paliw kopalnych i znanej z zaprzeczania zmianie klimatu) opublikował artykuł, w którym stwierdził, że rosnące lodowce zadają kłam alarmistom globalnego ocieplenia. Komunikat ten szybko rozprzestrzenił się wśród sceptyków jako kolejny dowód na nieprawdziwość tezy o globalnym ociepleniu. W swoim artykule James Taylor powoływał się na badania opublikowane w Journal of Climate – czasopiśmie Amerykańskiego Towarzystwa Meteorologicznego (Archer 2006). Jednak oryginalne badanie wcale nie neguje globalnego ocieplenia, a tylko zauważa nietypowe zachowanie lodowców w górach Karakorum. Zaobserwowano tam krótkoterminowy wzrost lodowców, chociaż ogólnie rzecz biorąc lodowce Himalajów i w innych regionach świata bardzo szybko topnieją. Innymi słowy lodowce Karakorum są wyjątkiem potwierdzającym regułę.
Rysunek 2: Himalaje, zdjęcie dzięki uprzejmości NASA Johnson Space Center.
Grenlandia
Pomiary satelitarne pokazują, że Grenlandia traci lód, co można sprawdzić m.in. : tutaj, tutaj i tutaj. Sceptycy negują ten fakt, powołując się na artykuł zatytułowany „Re Greenland”: Niedawny wzrost lądolodu we wnętrzu Grenlandii. Tytuł mówi sam za siebie: analiza ta stwierdziła wzrost masy lądolodu we wnętrzu wyspy, wywołany przez zwiększone opady śniegu będące efektem globalnego ocieplenia. Nie brano w niej pod uwagę topnienia lodu na jej obrzeżu.
Antarktyka
Oziębienie Antarktydy jest zjawiskiem regionalnym. Oryginalna praca, w oparciu o którą sceptycy pisali o oziębianiu się Antarktydy (Doran 2002), dotyczyła lokalnego ochłodzenia we wschodniej Antarktydzie. Wzmocniona cyrkulacja strefowa (wiatry zachodnie wokół kontynentu), której dynamika jest związana m.in. z dziurą ozonową, utrudnia dostęp cieplejszego powietrza do wschodniej Antarktydy. Autor pracy zaprotestował przeciwko przeinaczaniu wniosków z opublikowanych przez niego wyników. Z drugiej strony, półwysep antarktyczny doświadcza ocieplenia szybszego niż inne obszary globu, o niemal 3°C w ciągu pół wieku. Kontynent jako całość traci lód. Głównym powodem jest topnienie lądolodu zachodniej Antarktydy. Satelity rejestrują tam najwyższe tempo topnienia w okresie ostatnich 30 lat.
Huragany
Spór nie dotyczy tego czy globalne ocieplenie wywołuje więcej huraganów, lecz że huragany stają się silniejsze i żyją dłużej.
Więcej informacji na temat tego mitu jest na stronie Nauka o Klimacie:
Translation by Irek Zawadzki, . View original English version.
Argument sceptyków...